ÇOCUKLARINIZI SOKAĞA ATIN !
Başlığı böyle atmasam " Ay yine uzun yazı boşver okumasam da olur şuraya bir beğendi işaretleyeyim yeterli" diyebilirsiniz diye bu önemli konuya dikkat çekeyim dedim :)))
Halbuki uzun ya da kısa farketmez , okuyan, anlayan ve uygulayan için BİLGİ IŞIK'tır. Hayatı aydınlatır ve kolaylaştırır.
Şimdi konuya geleyim 😉
Biraz önce eve gelirken yine dikkatimi çekti sokakta çocuk yok !
Vallahi çok uzun zamandır
"Çok ses yapıyorsunuz hadi bakiym evlerinize" ya da "Ama çocuklar olmuyor böyle biraz sessiz oynayın" demeyi, Sokakta çocuk görmeyi, oyunlarına karışmayı 😀 onlarla gülmeyi, laf atmayı hatta ve hatta "Bana bir ekmek alırmısınız" demeyi özledim 😀😍
Bana Terapi için gelen Anne Babaların genelde ortak cümleleri,
-Çok zeki, dersleri de iyi ama arkadaşlarıyla ilişkilerinde çok zayıf,
-Evde tek başına oynuyor ya da arkadaş çağırıyor fakat dışarı çıkmıyor,
-Sürekli bilgisayar karşısında,
-Bize ve herşeye karşı ilgisiz
-Yalnızlığı seviyor.
-Karşı cinsle iletişim kuramıyor.
Gibi pek çok durum anlatılıyor.
İyi de bunda çocuğun bir suçu yok ki! Bunların hepsi sizin ona yansımanız ! Yani Sizden ne görüyorsa onu yapıyor ve içinde büyüterek farklı tepkiler veriyor. Mesela Karşısında sürekli elinde telefon olan anne babayı gören çocuk bunu modeller. (İçsel olarak İlgi görmediği ve sevilmediğini düşünerek de agresifleşir, yalnızlaşır.)
Veya tatil günlerinde yemek içmekten başka şey yapmayan, laf olsun adet yerini bulsun tarzı yapılan yüzeysel sosyalleşmelerde çocuk bunu anlar veya alışıp bu tarzı sahiplenir.
Ya da her görüşülen kişinin ardından o kişi hakkında çocuğun yanında olumsuz konuşmak onu insanlardan uzaklaştırır.
Sizin önce kendinizle (!) sonra da onunla ilgilenmeniz gerek.
Mesela Dışarı çıkması için onu teşvik edecek oyunlar bulmanız, onunla oynamanız ve bu oyunlara arkadaşlarını da dahil etmek için yöntem bulmanız sizin göreviniz.
Onunla dışarı çıkıp öncelikle onunla kendiniz oynayarak öğretmelisiniz.(Tabii ki görev gibi değil, gerçekten canınızdan bir parça ile birlikte olmaktan keyif alarak ve bunu ona yansıtarak)
Umarım içinizdeki çocuğu üzmemişsinizdir ve oyun oynamayı halen hatırlıyorsunuzdur 😉
Çocuklarınızı toprağa da alıştırmanız Taşları, ağaçları, kuşları yani kısaca Doğa'yı öğretmeniz gerek.
Mesela solucan bulma oyunu oynayabilirsiniz. Ya da "Hadi birlikte gizli bir tohum ekelim, onu sulayıp büyütelim bakalım sonra ne çıkacak?" gibi hem merak edeceği hem de hoşuna gidip alışkanlık yaratıp ilgilenmesini sağlayan oyunlar yaratabilirsiniz.
Veya farklı renkli doğal taşlar alarak ilgisini çekebilir, araştırmasını sağlayabilirsiniz.
Ya da,
"Ben çocukken yakartop diye bir oyun oynardım çok eğlenceliydi. Hadi çağır arkadaşlarını size de öğreteyim birlikte oynayalım" diyebilirsiniz.
Tabii onlarla oynamak emin olun sizi de canlandıracak ;)
Peki bu ne anlama geliyor ? ***Çocuklarınıza "Sevgi dolu samimi ve kaliteli " zaman ayırmak !***
Ona gerçek hayatın her yönünü öğrenmesi için fırsat verin. Hayatın içinde zorluklar olduğunu bunların onu büyüttüğünü lakin müthiş güzellikler de barındırdığını ve bunlarıda bir şekilde kendisinin bulup çıkarması gerektiğini bilsin. Şimdi öğrenirse ileride aramasına da gerek kalmaz ;)
Ayrıca Hayat, ilişkiler üzerinden akıyor. Yani sürekli kendini insanlardan soyutlayan bir tekamül çok büyük sınavlar barındırır.
İnzivaya çekilme , dağa çıkma dönemi bitti !
Ruhsal Farkındalığın ve yükselişin yolu hayatın tam ortasından geçiyor.
Velhasıl bunları çocuklarınıza lütfen en anlayabileceği şekilde öğretin ve gerekiyorsa önce siz öğrenin lütfen.
Yarın bir gün iş hayatları olacak ve birbirinden farklı bir sürü insanlarla sınanacaklar. Bunu Dengelemeyi bu şekilde ruhlarını hayatı keşfederek öğrenebilirler.
Kendini keşfeden hayatı da keşfeder.
Geleceğimizi bu pırıl pırıl IŞIK ÇOCUKLARA teslim edeceğiz ve BİRLİKTE OLarak BİRLİK OLmayı öğrenmeleri gerek.
O zaman haydi çocuklar sokağa 😍
Alev Cedimağar
Ruhsal Denge ve Farkındalık Rehberi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.