Geçenlerde
Beşiktaş’dan eve dönerken bir baktım benim evin oraya giden otobüs bomboş geldi.
Ay bir mutlu oldum hemen atladım tabii J) Biner binmez şöförün arkasındaki
boş koltuğa oturdum. Bu arada şöförün yanında ayakta duran bir hanım var.
Otobüs hareket edince “Çırağan’da ineceğim ben” dedi. Şöför de Tamam dedi.
Zaten yakın mesafe.
Çırağan
Durağına geldik kimse inmedi şöför hemen ön kapıyı açtı. Burası Çırağan dedi.
O hanım “
ama ben otel kapısında ineceğim burada
değil “ dedi.. Aslında orası durak. Otel kapısı dediği yer de en fazla 50 mt. Yürüme
mesafesi.
Şöför yine
tamam dedi 20 mt falan gittik bu kez Otelin kapısında durdu “burası otel” dedi.
Hanım baktı “Burası
otelin servis kapısı . Ben giriş kapısında ineceğim” dedi.
Giriş kapısı
dediği yerde durduğumuz yerden görünüyor yani en fazla 20 mt.
Şöför sesini
çıkarmadı ve 20 mt. Kadar sonra yine otelin giriş kapısında durdu. Bu kez hiç birşey
söylemedi ve kapıyı açtı. Kadın baktı "Evet burası" dedi ve ne bir Teşekkür ne bir Sağolun
hiçbirşey söylemeden indi gitti..
Şöför’e
baktım üzerinden siyah dumanlar çıkıyor. O kadar gergin ve sinirli…
Sonra
aklımdan bir sürü şey geçti..
Şöför’le
ilgili, sinirlenmene gerek yok çünkü
sınırlarını zorlamasına sen izin verdin diye düşündüm. İlk durak’da kapıyı açtığında “Hanımefendi
burada inin otel 50 mt ileride yürüyebilirsiniz. Durak olmayan yerde durmam
yasak” diyebilirdin. Böylece sınırlarını
çizerdin.
Kadın’a gelince..
Kendisine gösterilen hoşgörü ve nezaketi pek çok kişinin yaptığı gibi
zorlayarak var olan pozitif durumu negatife çevirerek indi. Zaten bu yarattığı
olumsuz ve gergin enerjiyi kendisi de üstlendi ve o gün yaşayacağı olumsuz
durumlarla bu yaptığı hareket arasında muhtemelen bir bağlantı kuramayacak..
Bize hoşgörü
gösteren ve sevgiyle yaklaşan insanları bu şekilde zorlarsak, genişleyerek
açılacak olan Işık, Sevgi ve Mucize Dolu kapıları bir anda kapatır sonra “Bunlar
benim niye başıma geliyor” cümlesini
tekrarlamaya başlarız.
Her zaman
yazdığım gibi..
Biz neye
izin verirsek öyle olur. Günah Keçisi yok. Herşey BEN’de başlar BEN’de biter..
EMPATİ
ilişkilerde çok önemlidir. Kendisine saygısı olmayan, Kendini sevmeyen, Kendi
duygu ve değerlerinin farkında olmayan bir insan karşındakine de öyle davranır.
Bu onun kişisel tekamülü olmakla
birlikte bizim ona karşı duruşumuz da onun tekamülünde bir sınavdır. Anlar ya
da anlamaz. Bu da o kişinin sorunudur. Nitekim böyle şeyler bende çok yaşarım. Sınırlarımı
çizdiğim zaman bir bakarım bloklanmışım J))) Demek ki derim o kadar yazımı beğenmiş beni
takip etmiş okumuş fakat hiçbir faydası olmamış anlayamamış. Olsun vardır bir
zamanı. Yüce Yaradan ruhunu ve yolunu aydınlatsın diyerek bende sevgiyle
uğurlarım.
Düşünmek ve
Sorgulamak insanı daha ileriye götürür sonra uygulama safhası gelir ve çıkış
orada başlar...
Velhasıl, Ne
düşünürsek, nasıl davranırsak onu mutlaka yaşarız..
Olumlu ya da
Olumsuz..
Alev
Cedimağar
Şifacı
Rehber
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.