Varsayımda bulunarak Yargılamak (Bir Komşu Hikayesi :) )

VARSAYIMDA BULUNARAK YARGILAMAK…

(Bir Komşu Hikayesi)

Bizim sokakda oturan bir kadın en az 10 senedir beni yolda her gördüğünde kızım sana söylüyorum gelinim sen anla misali göya başkasına söylüyormuş gibi  yüzüme bakarak beddua eder, hakaretli laflar söylerdi fakat ben de söylediği tüm kötü lafları hiç üstüme alınmadığım için  umursamıyordum. Çünkü kadına normal bilinçli bir kadın gözüyle bakmıyordum.  Derken bu kadın anlamadığım bir şekilde bana “sataşma” dozunu arttırdı.

Bu sene yazın mahallemizin minik pastanesinde dışarıda oturmuş çay içerken tam önümden geçiyordu ve yine yüzü beni görünce allak bullak olarak bir şeyler mırıldanmaya başladı ve yine üzerinden siyah bir negatif bulut çıkmaya başlayıp onu kapladı.

Ay dedim ben bu kadının derdi neymiş bir çözeyim artık. Demek ki O zaman bu zamanmış !  

“Bakarmısınız çok merak ediyorum yıllardır benimle ne probleminiz var ? Beni her gördüğünüzde neden sataşıyorsunuz ya da sataşmak için yer arıyorsunuz ? Benim sizinle ne samimiyetim, ne de bizzat tanışıklığım var ! Sadece yıllardır aynı mahallede oturuyoruz hepsi bu ! Sizin sorununuz nedir ? Ben size ne yapmışım ? “

Şöyle yüzüme ters ters baktı lakin bu kadar açık sözlü olmama da şaşırdı. Bir de yanımda mahallenin insanları ve pastanenin sahibi vardı tabii onlar olunca da bir duraksadı. Çünkü beni hep tek başıma gördüğünde sataşır J)) (Şahit bırakmıyor J))))) )

“Ben kimseye sataşmıyorum, seninle de bir derdim yok” dedi

“O zaman niye beni görünce yüzünüz allak bullak oluyor düşman görmüş gibi bakıyorsunuz ve çirkin laflarla söylenmeye başlıyorsunuz ?”

Ben böyle deyince zorlandı tabii ve içindekileri kusmaya başladı.

“Sen 12- 13 sene önce köşkün bahçesine gelen köpekleri belediyeye şikayet edip zehirlettin” demesin mi !!!

O söylediği olayı da çok iyi hatırlıyorum lakin ucunun bana dokunmasına şaşırdım çünkü hiç ilgim yok.

“Bakın şimdi beni iyi dinleyin. Söylediğiniz olayı hatırlıyorum çünkü çok üzülmüştüm. Ben o köpekleri her gün beslerdim. Annem bile mama getirir bana verir alev git bahçeye köpeklere bırak derdi. Şu an artık oturmayıp 3 sene önce taşınan yan komşum köpeklerin akşam sesinden çok rahatsızdı ve şikayet edeceğim deyip duruyordu ben de şikayet etme yazık günah sonra zehirlerler, Onlar bir süre sonra gider şimdilik buradalar diyerek onu ikna etmeye çalışıyordum. Sonra bir gün bir duydum ki belediye gelip toplamış onları ve götürmüş. Yan komşum şikayet etmiş kendisi söyledi zaten umrunda da değildi.  Yani benimle hiç mi hiç ilgisi dahi yok ! “

“O zamanlar Alev belediyeye şikayet etti dediler bana ! “ 

(Anlaşılan Sınavı da hem kendisine hem bize bir başkası bu lafı uydurarak yaratmış ve zincirin ucu başta bu komşuya fena dolanmış. İşte hayat böyle birşey. Olumlu veya Olumsuz yaratılan Karmik zincirler ve bizim farkındalıkla çözme becerimiz   ;) ) 

“Biri demek ki günah keçisi aradı ve bilip bilmeden olayı bana yönlendirdi. Bu da onun sorunu. Lakin ben şikayet etmedim. Hadi ben yaram olmadığı için hiç gocunmadım ve önemsemedim. Ruh haliniz farklı diye düşünüyordum. Kısmet bugünmüş sorasım geldi. Peki Siz bu konuyu yıllardır içinizde biriktirip öfke saçmak yerine neden beni bir kenara çekip de “Bak komşu böyle böyle yapmışın sana çok kızgınım” demedin ? Ne kadar anlarsınız bilmiyorum lakin bana gönderdiğiniz tüm negatif düşünceler, enerjiler aynen size geri döndü. Zaten bir sürü fiziksel rahatsızlığınız var bedeniniz iflas etmeye başlamış. Bunları da kendinize siz yaptınız yani kendi bedenininize kendiniz zarar verdiniz. Tabii eminim tek sebep de bana tavrınız değil. Muhtemelen hayata ve insanlara genel olarak yaklaşma tarzınız böyle.  (tabii bu kısmı dinlerken delirmişim gibi bakıyordu) Oysa ki konuşmuş olsaydınız aynen şimdi ki gibi olaya açıklık getirecektik. Bence artık bu olayı geçmişte bırakıp kesip atalım ve normal insanlar gibi selamlaşalım” dedim.

“Ay yok ! Pek çok insanın yaptığı gibi kadın söylediklerimi “dinlemek” ve “anlamak” yerine yine aynı şekilde kendi kara deliğinden bakıp “yok köpekler kesin ölmüştür sen şikayet etmediysen kim etti” demeye devam edince..

“Bakın biraz önce tüm samimiyetimle açıkladım ve anlattım. Ayrıca benim hiç kimseden korkum yok. Eğer köpekleri şikayet etmiş olsaydım, Evet Ben şikayet ettim. O zaman öyle gerekti. Şimdi olsa yapmazdım. Gibi bir cümle kurarak yine doğruyu söylerdim. Anlatabildim mi ?”

Bu arada pastanenin sahibi kız devreye girdi “Alev abla öyle bir şey hayatta yapmaz. Ben görüyorum her gün kedilere köpeklere mama verdiğini” diyerek konuya dahil oldu.

Yanımızda bizi dinleyen komşu ona bakarak “bence de uzatmaya gerek yok. Alevi 20 seneden fazla tanırım hiç kötülüğünü  görmedim kendi halinde bir kadın .Bak burada hepimiz aynı mahalle de komşuyuz bence de bu olayı bitirin iyi oldu Alevin konuşması. Benim böyle bir olaydan haberim bile yoktu” gibi bir şeyler söyledi.

Hepimize baktı. Zoraki yumuşaklıkla yine tuhaf tuhaf söylendi ve pazara gidiyorum dedi gitti..

Ben de arkasından gayet sevecen “Peki iyi alışverişler” dedim ve kendimce konuyu kapatıp kestim.

Peki onun açısından da öyle mi oldu ?

Hayır J

Sonraki günlerde geldiğimiz nokta şöyle oldu :  

Karşılaştığımızda tam selam vereceğim kafasını çeviriyordu  J)))) Yani Yine beni görünce cin çarpmışa dönüyordu J))) En azından tuhaf kötü konuşmaları bitti. Bitmeseydi de umrumda değildi. Ben de artık görünce yine görmemezlikten gelip yoluma devam ediyorum. Kim ne yaparsa kendine yapar ve herkes kendi seçimini yaşar. O yüzden tüm seçimlerimiz de kaderimiz OLur.

Nitekim bunların hayatın içinde ruhsal yükseliş için birer sınav olduğunu biliyorsa.. Bu olayın hayatında düşünmesi, kendini sorgulaması için bir vesile ve bir kapı olduğunu fark ettiyse.. Etmedi, Edemedi lakin Elbet bir gün edecektir. Her zaman yazdığım gibi “Ya bu hayatta ruhsal uyanışa geçip çıkış yaparak geçeceğiz ya da bir daha ki gelişimizde.. Ya da sonrakinde.. Bilemeyiz..Yine bize bağlı..”

Velhasıl bu anlattığım örneği bir şablon gibi hayatınızda her şeye uygulayabilirsiniz. Kimler için neler düşünüyoruz ? Kendimizi sakince ifade etmek yerine bir sürü negatif düşünce yaratıp bir de onların esiri olarak kendimizi kahrediyoruz ? Mesela en çok yapılanlardan biri de “Ay ona söylemem hayatta kabul etmez “ Niye onun adına düşünüyorsun ? Niye varsayımda bulunuyorsun ? Madem çok iyi tanıyorsun ve yapmayacağını düşünüyorsun o zaman bu kez cümleye onun duygularına hitap ederek başlayın. Mesela “Aslında yorgun olduğunu, normalde pek sıcak bakmadığını, Vaktin olmadığını biliyorum. Lakin benim de senden böyle bir rica var. Bu kez farklı düşünebilir ve olumlu bakarak Yaparsan  çok sevinirim” deyin. Bu veya benzer bir cümle ile onu da kendinizi değiştirebilirsiniz. Olmadı mı ? En azından içinizde tutmadınız paylaştınız. Hem belki belli mi olur . sizin bu yaklaşımınız onun düşünmesine neden olarak başka bir olayda yaklaşımını yumuşatacaktır. Hayatta hiçbir şey nedensiz değildir ;)  

Önyargılar, varsayımlar bizi dünya üzerinde gerçekten kilitleyen, karmik düğümler yaratan, hasta eden en kuvvetli  düşüncelerdir. Önyargılı ve varsayımlı düşünen insanlar korkak olur.  Yüzleşmeye cesaret edemez. Kendi yarattığına inanmayı seçer. O dünya da yaşar ve kendini üzüntü, öfke, sitem ile  imha eder. Oysa ki konuşmak tüm enerjiyi serbest bırakır ve kişiyi rahatlatır. Diğer bir faydası da geceleri rahat uyumamızı sağlar ;)

Zaten var olan ruhsal karmalarımızı anlamaya ve temizlemeye çalışırken bir de kendimize ekstra karmalar yaratmamak için düşüncelerimize ve davranışlarımıza çok dikkat etmemiz gerekiyor. Denge’de ve Farkında olarak..  Nitekim Tüm kainat “Karşılıklı Akış” üzerine kuruludur ve bir ilişkide karşılıklı akış kesildiğinde ondan alınması gereken ders alınarak yola şükürle devam edilir.

Sonuçta,

Hayatımıza giren çıkan herkes doğru insandır ve bir nedeni vardır. Hepimiz birbirimize öğretir ve öğreniriz. Bazılarımız ise tabloya geniş açıdan bakarak sınıfı geçer..

Hepimizin en yüksek Hayrına Işık Olması niyetimle ve de Sevgiyle..

Ve de öyle OLdu çok Şükür

Alev Cedimağar

Ruhsal Denge ve Farkındalık Rehberi..