ironik bir hikaye ;)

Size çevremdeki gözlemlerimle ve bizzat yaşadığım olaylarla ilgili zaman zaman çok paylaşımlar yapıyorum biliyorsunuz.
Şimdi de hayatın içinden genel bir gözlemimden kıssadan hisse misali ironik bir senaryo yazayım dedim ;)

Kız cafe'ye oturur oturmaz çantasından tlf'nunu çıkarır ve arkadaşıyla yazışmaya başlar.
'Offf ya yine geldim cafe'ye tek başıma oturuyorum"
"Ayşeleri çağırsaydın ?"
"Ya ben Ayşeden Fatmadan sıkıldım. Aşık olmak istiyorum. Herkes gibi bir sevgilim olsun onunla gezeyim istiyorum. Ne zaman gelecek bu prens?" şeklinde binbir sitem ve Aşk özlemi ile yazışırken,
Karşı masa da oturan ve onun yaşlarında bir çocuk onu beğeni ile izlemektedir.
Kız yazışmalarını bitirir bu kez de sosyal medyalarda gezinmeye başlar ve halen tüm dikkati telefondadır.
Bir süre sonra Kendisini izleyen çocuk "galiba bir erkek arkadaşı var çok meşgul görünüyor" diye düşünerek kahve ısmarlama ve tanışma fikrinden vazgeçerek hesabı ödeyerek kalkar gider.

Kız ise sanal hayatın mutlu ve gerçek hayatın mutsuz dünyasında, kendini kitaplardan, doğa'dan, insanlar'dan, çevresindeki anlık tüm mucizevi geçişlerden soyutlayarak tüm sitemleriyle "Niye olmuyor, Neden görmüyorum" diye yaşamaya devam eder..

Her seçim ile kendimize yeni bir kader yaratırız.
Yani,
Seçimlerimiz kaderimizdir ;)

Tanıdık geldi mi ?
;)

Alev Cedimağar
Ruhsal Denge ve Farkındalık Rehberi