Bir gün hepimiz bu Dünya'dan ayrılacağız. Ayrılma şeklimiz ne olur bilmiyoruz lakin "tesadüf" ya da öyle görünse de "kaza" ve "yanlışlıkla" OLMADIĞINI biliyoruz.
Hepimiz "Seçtiğimiz" ayrılma şekliyle ailelerimize ve yaşadığımız çevreye bir mesaj vererek görevlerimizi tamamlıyoruz.
Kaza gibi görünüyorsa önlem almayı öğreniyoruz, hastalık ise ondan ders alıp kendi bedenimize iyi bakmayı, yanlışlıkla veya "Haksızlık" olarak değerlendiriyorsak o zaman Adaletli, dürüst ve dikkatli olmayı, daha çok erkendi küçüktü diyorsak aynı temel amaca dönüp inançlarımızı sorgulamayı, Diğer küçükleri korumak için tecrübelerimizi paylaşmayı ve Yaradana Teslimiyeti öğreniyoruz.
Peki öğreniyormuyuz ?
Burada bence en güzel dua tüm gidenlerin seçimlerinin anlaşıldığını, verdikleri dersi öğrendiğimizi ve "uyguladığımızı" ve Gerçek Dünyalarında Işıklarda Işıl Işıl yaşamalarını göstererek söylemektir. Çünkü ancak o zaman her "Gidiş" anlam kazanır... Bu yaşarken de böyle. Yani hayatımıza giren çıkan herkesin bir nedeni olduğu gibi..
Acı elbette var.. Acı olmazsa insan olduğumuzu nasıl sorgularız? Acı bize her zaman "anahtar" olur. En büyük çıkışlar daima acılarla gelir. Lakin neyin neden OLduğunu bilmek de kabulü rahatlatır ve acıyı hafifletir. Çünkü kabulde Yaradana Teslimiyet ve Huzur vardır..
Velhasıl,
Dünya'dan ayrılışların farklı olaylarla arttığı bir dönemdeyiz ve Hepimize anlama ve harekete geçme farkındalığı OLsun.. OLsun ki işte o zaman herkesin ayrılış görevi hakkıyla yerini bulsun. ..
İnsan OLmak gerçekten Kainatın en Mucizevi , en Muhteşem, en büyük sınavlarından biri.. Hepimizin bu sınavı anlayarak, öğrenerek, Güçlü, Dengeli, Kontrollü, Çözüm Odaklı ve Eylemde, Sevgi ve Bilgi ile BİRLİKTE Işıl Işıl geçeceğimizi biliyorum. Çünkü bu Dünya mutlaka geçilmesi gereken bir sınav yeri. BİZ'de bu yüzden geliyoruz..
Öyle de OLdu çok Şükür <3
Alev Cedimağar
Şifacı Rehber
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.