BABAM
VE BEN
Bildiğiniz
gibi Gün ayırımım yoktur ve benim için her gün aynı güzellikte ve
özelliktedir. Lakin yine de ister
istemez böyle Anneler, Babalar günü gibi günlerde mevcut enerjinin yoğunluğu
ile güne odaklanma yaşıyorum.
Babam
benim en derinlerimde bütünleştiğim
çok özel bir ruh idi ve halen de öyle.
Aslında Baba
diyorum lakin BABA kelimesi içinde bir sürü anlam barındırıyordu benim için.
Çünkü Babam aynı zamanda benim kardeşim, Arkadaşım ve Sırdaşımdı.
Baba hadi
gel evcilik oynayalım, hadi dışarı çıkalım top oynayalım, hadi sahile inip
gezelim dondurma yiyelim .. gibi ondan istediğim hiçbir şey için asla “yorgunum”
ya da “şimdi olmaz sonra” gibi bir cevap “Hiç duymadım” . Hemen üstünü
değiştirir “Hadi yapalım” diye benden önce koşardı. Hatta kendisi teklif
ederdi. Bazen evin içinde başka bir odaya gittiğimde “Alev ne yapıyorsan gel burada yap özlüyorum seni
yanımda olmayınca” diyecek kadar aramızda yoğun bir sevgi ve iletişim vardı.
Nabzımı çok iyi tutardı. Anlamaya çalışırdı. Bir gün “Hayır gidemezsin”
dediğinde “Neden” diye sormuştum. “ Çünkü ben öyle istiyorum” diye cevap
verince bunu kabul etmedim ve “sen öyle istiyorsan bile bunun bir nedeni olmalı”
diyerek küsmüştüm. Anladı ki benim için cevapların mantıklı bir nedeni olmalı.
Sonraki zamanlarda “Dışarı çıkmanı istemiyorum çünkü yemek yiyeceğiz, hava
soğuk, seninle evde bir şeyler yapalım” gibi nedenler sunmaya başlamıştı. Daha da sonra
ki zamanlarda ise “ sen ne yapacağını, ne zaman döneceğini biliyorsun” diyerek tüm
sorumluluğu bana vermeye başlamıştı. Böyle olunca gittiğim yerde çok kalmayı da
düşünsem aldığım sorumluluk ile zamanımı ayarlar onu merak ettirip üzmeden geri
dönerdim. Yani Beni çok rahat çözmüş en önemlisi de çözmek ve anlamak için çaba
göstermişti daima.. Tabii bu arada beni de sorumluluk, Kendine Güven, Kendi
kararlarımı kendim alabilme gibi pek çok özelliğimi de çok sevgi dolu dokunuşlarla ortaya çıkarıyordu.
Evde her ne
olursa olsun fikrimi alırdı. Mesela ilk
renkli TV çıktığında mağazaya hep birlikte gittik ve bana hangi TV’yi istediğimi
sormuştu. Ben o zaman çocuğum hangisi olduğu hiç umrumda değil tek derdim renkli bir TV’miz olsun. “Senin için
hangisi uygunsa Babacığım” demiştim.
Peki demişti. Kendisi zaten ne alacağını
biliyordu. Önemli olan bana kendimi önemli hissettirerek fikrimi almaktı. Zaten
ondan bir şey isterken daima “Babacığım
paran varsa, uygun görürsen senden bir şey istiyorum” diye lafa başlamak olurdu.
O da “Söyle bakalım neymiş” diye cevap verirdi. J) Duruma göre ya “tamam alalım” derdi
ya da ” şu an onun için param yok sonra alalım tamam mı” derdi. Fakat sonra da
mutlaka hiç beklemediğim bir anda alır, yapar getirirdi. Yani hiçbir konuda ona
olan sonsuz güvenimi asla sarsmadı.
Herşeye,
Herkese karşı çok vicdanlıydı çok şefkatliydi. Hem inancı çok kuvvetli hem de
çok modern ve aklı selim Dengeli bir insandı. Bir gün anneme “Ben kurban falan
kesemem içim elvermiyor. Aynı parayı yine 7’ye bölelim dağıtalım aynı şey hem
insanlar ne istiyorsa onu alır” dediğine şahit olmuş ve çocuk ruhumla çok mutlu
olmuştum.
Evine,
Ailesine düşkündü. Zaten Annemle çok uyumlu ve iyi anlaşan bir çift oldukları
için ne yapmak istiyorsa “Hep Birlikte” yapmayı severdi. Öyle arkadaş, kahve, eğlence vs. gibi huyları
yoktu. Eğer yanında biz varsak “özellikle de Ben” hiç kimseyi aramazdı. Zaten çok kitap okuyan
bir insandı. Ve Kitap okuma sevdamı kendi rolüyle çok küçükken tetiklemişti.
Ayrıca bizim evde mizah dergisi de çok okunurdu. Gırgır, Çarşarf en çok alınanlardı.
Birkaç kez Fırt diye bir mizah dergisi alınmıştı fakat açık saçık karikatürler
olduğu için onun ömrü kısa olmuştu J))
Babam Sırdaşımdı. Ona bazen “Baba bir erkek
arkadaşım olursa anneme sen çıtlatırsın” derdim. Gülerek “Tamam” derdi. Zaten çabuk gülen yumuşayan bir adamdı. En
kızgın olduğu bir anda Annemin “Yeteri kadar kızıp bağırdıysan konuyu kapatalım
şuna geçelim” gibi sakin, rahat fakat kesin sözleri karşısında bir anlık duvara
toslamış gibi olur sonra da gülmeye başlardı J))) Tabii Eğer o konu sonuçlanmadıysa
annem birkaç gün sonra sakin bir zamanda konuyu sakince açarak karşılıklı
konuşup mutlaka çözüme ulaştırırdı J))
Bir gün Babamla
yine Birlikte sahile iniyoruz. “Bana şu hoşlandığın çocuğu göster bakayım”
diyince anladım hemen günlüğümü okuduğunu. İnanılmaz bozuldum tabii. “Ders
kitaplarına defterlerine bakıyordum hangi konuları işliyorsunuz diye aradan
çıktı defter şöyle bir göz attım” dedi. “Madem göz attın baktın günlük niye devamını
okudun” diye sitem etmiştim. Çok üzüldü benim üzülmeme. Tabii utanmıştım da.. Beni
orada bir pastaneye çekti ve en sevdiğim çukulatalı pastalardan aldı. “Söz bir
daha okumam. Barıştık mı ?” dedi. Zaten ben küs kalamam ki tabii ki hemen
Barıştık.. Bu yine bizim sırrımız oldu J))
Derslerim,
okulum, sağlık durumum konu benimle ilgili her ne olursa olsun üstüme titrerdi.
Benimle ilgili her türlü durumda Annemle yarışırlardı diyebilirim. Çünkü Annem
de çok ilgili bir Anneydi. Aslında aile
olarak çok uyumlu, sakin sevgi dolu bir aileydik. Bunun için daima sonsuz
şükürdeyim..
Babamla
paylaşmadığım tek şey yaşadığım paranormal olaylardı. Çünkü çok korkuyor ve
endişeleniyordu J)) Baktım adamcağız benim yüzümden kalp krizi geçirecek. Hiç
bu konulara girmemeye karar vermiştim :))) Bu konuları annemle paylaşmayı
seçiyordum çünkü daha mantıklı ve kontrollü yaklaşıyordu. Gerçi yıllar sonra anneme bir gün “Anne sana o kadar alışılmadık şeyler
anlatıyordum hiç mi endişelenmedin akıl ve ruh sağlığım ile ilgili falan “ diye
sormuştum. “Seni sürekli izliyordum. Davranışlarını, konuşmalarını, Derslerini,
arkadaşlarınla ilişkilerini.. yani her şey son derece normal hatta bence diğer
çocuklardan çok daha zeki ve akıllıydın. Bunların biri tuhaf olsaydı
endişelenir seni doktora götürürdüm. Yani gözüm üstündeydi. Bir de niyeyse
gördüklerin, anlattıkların bana hiç acaip gelmiyordu ..” demişti.. Annem de gerçekten içsel anlamda çok
bilinçliydi. Tabii ki tesadüf değil ! Biz birbirimizi bilerek sevgiyle seçtik
ve bir araya geldik. Herkesin bir görevi
vardı ve herkes birbirine öğrenerek, öğreterek hizmet ediyor. Beni de ruh ailem olarak Hayata hazırlayıp
adapte ettiler.. Yine Dünya’ya gelmem
gerekirse yine onları seçerim. Tabii onların da Dünya’ya gelmesi gerekiyor yani
çakışmamız lazım.. ;)
Aslında Babam
hakkında yazacak çok şey var fakat kısaca diyebilirim ki 18 yıllık
birlikteliğimize çok sevgi dolu yoğun duygular ve paylaşımlar sığdırdık.
Dünya’dan
ayrılma zamanı geldiğinde yorgunluktan ve üzüntüden uyuyakaldığım bir An’da
bana gelip öperek, artık gittiğini ama hep yanımda olacağını söyledi. Gözümü
açtığımda yanağımda sıcaklığını hissettim ve gitmişti.. Hep sözünü tutardı ve yine tutarak hep yanımda
Oldu..
Velhasıl
benim Babam Da böyle muhteşem bir Babaydı.
Dünya’dan
ayrılan ve Halen Dünya’da ki rolüne devam eden tüm Muhteşem Babaları sevgiyle
ve saygıyla anıyor ve tekrar kutluyorum. Böyle muhteşem Babalar için aslında
hergün özel …
AlevCe
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.