13 Aralık 2018 Perşembe

Hepimiz birer SONRADAN GÖRMEYİZ !



Sabah bir arkadaşım aradı. Birisine çok sinirlenmiş anlattı anlattı… Derken sözünü “Sonradan görme ne olacak ki işte !” diye bitirdi.

Bu son cümle de şöyle bir durdum.

“Tamam olaylar senin de düşünmen gereken ciddi dersler taşıyor bununla birlikte sonradan görme lafın bence çok uymadı çünkü hepimiz aslında sonradan görme insanlarız. ” dedim.

Şöyle bir durdu (bozulduğunu anladım)  “Ben sonradan görme değilim” dedi.

Bir gülesim geldi. Dedim şimdi iyice yanlış anlar kızdırmayayım direkt konuya gireyim J))  

“Sadece sen değil, hepimiz sonradan görmeyiz.  Neden ? Çünkü her şey değişiyor. Ailemizde görmediğimiz bilmediğimiz pek çok şeyi kullanıyoruz. En basitinden cep telefonu. Biz cep telefonu kullanmayı ailemizden mi öğrendik ? ya da bulaşık makinası ? Onlarda öyle bir şey yoktu. Sonradan çıktı gördük öğrendik. Ya da ailelerimiz havyar yiyen, şampanya içen insanlarmıydı. Tadını bilmezdik. Lakin iş hayatı şu bu derken bunları da öğrendik. Ya da belki de uçağa binmeyi, araba sahibi olmayı, ya da yurt dışına gidebilmeyi. Herkesin hayatında ailesinden görmediği sonradan görüp öğrendiği , kullandığı, yediği içtiği çok şey var. Bunlar çok doğal bir süreç. Teknoloji ile birlikte hayat vizyonumuz, ihtiyaçlarımız her şey değişiyor.  Dolayısıyla her şeyi sonradan görerek öğreniyoruz. Hatta dün avakado aldım ve alırken de ne ilginçtir aklıma bu meyveyi eskiden bilmezdik diye düşündüm. İşte en basitinden bu da benim  sonradan gördüğüm şeyler içinde..
Burada önemli olan sonradan görmek değil. Adı her ne olursa olsun onu hayatının doğal bir süreci olarak kabul edebilmek yani hazmedebilmek ve keyif alarak yaşayabilmek.

Bazı kişiler hazmedemez gözünde çok büyütür ve kendisine ulaşılmaz gelen bir şeye sahip olduğu için “onu aldım, bunu yedim, şuraya gittim” vs. şeklinde sürekli anlatma ihtiyacı duyar.  Olabilir. Bu da bizi ilgilendirmez ki. Bu onun süreci. Böyle durumlarda gülümserim ve içimden gerçekten mutlu olurum. Çünkü karşımdaki o kadar mutlu olmuş ve yaptığı, yaşadığı şey ona o kadar inanılmaz gelmiş ki sürekli anlatıyor. Elbette onun da bir hazmetme yani anlatmaya ihtiyaç bile duymayıp onu hayatının doğal parçası haline getirme süreci var. Bu duyguyu doya doya yaşayıp anlatmaktan sıkıldıktan sonra.. Kimbilir belki de bir süre insanların umursamadığını, kendi için olağanüstü olan şeylerin pek çok insan için sıradan olduğunu gördükten sonra J)) Tabii bu diğer insanlar için de bir sınav. Onları da kendisiyle yüzleştirip eğer sinirleniyorlarsa, niye bu kadar sinirlendiğini sorgulatmış olacak ;) Yani benim bakış açım bu. 

Mesela sürekli arabasını anlatan birine ben de aynı coşkuyla katılıp ileride daha iyilerini alıp kullanmasını dilerim yani beni hiç rahatsız etmez böyle şeyler. Sürekli anlatan ve bir türlü hazmedemeyen varsa da bu onun bilinç düzeyi ve onun sorunu banane beni de hiç ilgilendirmez derim. Ayrıca öyle biriyle de bana sürekli onu bunu anlattığı için değil, o bilince sahip olduğu,  dolayısıyla da aynı kısır döngü de kaldığı için aynı bakış açısı ve konuları konuşup paylaşamadığımız için görüşmüyorumdur yani temel nokta onun bana sürekli bir şeylerle ilgili övünmesi anlatması vs değil kendini ruhen ve beynen yetiştirememesi konuşacak bir şey bulamıyor olmamdan dolayı olmuştur :)))  İstersen bir de bu açıdan düşün ” dedim.

Yine bir  durdu.

“Bu açıdan bakınca şimdi kendimi eleştiriyorum. O zaman ben onu hazmedemiyorum kendimle yarıştırıyorum ve kendimi kötü hissediyorum değil mi ?” dedi.

“Evet galiba... Ve bu duyguların içine belki de itiraf edemediğin kıskançlık duygusu da giriyor.”

“Galiba kıskanmışım Alev.” Dedi..

“Öyle görünüyor” dedim. “Yoksa bu kadar seni sinirlendirmezdi”

“Bana çok iyi geldin şu an gözümden bir perde kalktı” dedi.

“Bunu fark etmiş olman bile çok önemli bir farkındalık noktası” dedim.

 Birbirimize sevgilerimizi tekrarlayarak telefonu kapattık..

Kıssadan hisse misali hepimize bol bol sonradan görme günler olsun ve keyifle, sağlıcakla ve hazmederek daha da iyisine güzeline ulaşarak yaşayalım. çünkü bir duygunun enerjisini dengeleyip kendinizle bütünleştirdiğinizde daima bir basamak yukarı çıkarsınız ve bu çıkış hiç durmaz  ;)
Alev Cedimağar






Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.