Bir insana çok acımak kibir, sürekli kendini acındırmak ise özgüven eksikliğinin işaretidir. Bunu vurgulamak için pek çok inançda da "acırsan acınacak hale düşersin" lafı kullanılır. Derin bir sözdür.. Bu özgüven eksikliğinin altında, tembellik yani çalışarak mücadele edip gücünü kullanmak yerine, birilerine tutunup kolay yaşamı seçmek de yatabilir. Biz buna enerji ve emek vampirleri diyoruz 
Herkes kendi rolünü oynarken amaç bireysel farkındalıkla kendi gücümüzü keşfetmek ve bu gücü "acımak" yerine o kişinin enerji alanında farkındalık yaratmak için dua ile iyi niyet yani IŞIK göndermek önemlidir. Bu Ruhsal farkındalığın ve varoluş amacını, rolleri bilmenin en güzel işaretidir. Mesela "Ruhu şifalansın" bence en güzel duadır. Ruhu şifalanan ve Işık olanın bilinci de şifalanır ve idrak etmek için tetiklenir.
Duruma göre de bir eylem de bulunmak yani somut yardım etmek önemlidir. Tabii yardım ederken "çok acıyorum ah zavallı" duygularıyla değil, bu karşılaşmanın bir anlamı olduğunu bilerek ve ruhunu selamlayıp sevgiyle yapmak önemlidir. Maddi ya da somut yardımlardan önce kalıcı yani O kişinin sürekli yardım alacak pozisyondan çıkaracak bir çözüme odaklanmak en doğrusudur. (Mesela iş bulmak, iş yaparak para kazanmasını sağlayacak fikirler üretmek gibi) bunun haricinde bunları kabul etmek ve uygulamak yine O kişinin özgür iradesine bağlıdır. Teklif var Israr yok.
Eğer bu "destek" göreviniz haline gelmeye başladıysa ve sürekli veren veya alan konuma geçildiyse DENGE bozulur.
Tekamül yolu çok ince bir yoldur ve emin adımlarla yürüyebilmek için daima Denge şarttır.
Herkes kendi rolünü oynarken amaç bireysel farkındalıkla kendi gücümüzü keşfetmek ve bu gücü "acımak" yerine o kişinin enerji alanında farkındalık yaratmak için dua ile iyi niyet yani IŞIK göndermek önemlidir. Bu Ruhsal farkındalığın ve varoluş amacını, rolleri bilmenin en güzel işaretidir. Mesela "Ruhu şifalansın" bence en güzel duadır. Ruhu şifalanan ve Işık olanın bilinci de şifalanır ve idrak etmek için tetiklenir.
Duruma göre de bir eylem de bulunmak yani somut yardım etmek önemlidir. Tabii yardım ederken "çok acıyorum ah zavallı" duygularıyla değil, bu karşılaşmanın bir anlamı olduğunu bilerek ve ruhunu selamlayıp sevgiyle yapmak önemlidir. Maddi ya da somut yardımlardan önce kalıcı yani O kişinin sürekli yardım alacak pozisyondan çıkaracak bir çözüme odaklanmak en doğrusudur. (Mesela iş bulmak, iş yaparak para kazanmasını sağlayacak fikirler üretmek gibi) bunun haricinde bunları kabul etmek ve uygulamak yine O kişinin özgür iradesine bağlıdır. Teklif var Israr yok.
Eğer bu "destek" göreviniz haline gelmeye başladıysa ve sürekli veren veya alan konuma geçildiyse DENGE bozulur.
Tekamül yolu çok ince bir yoldur ve emin adımlarla yürüyebilmek için daima Denge şarttır.
Alev Cedimağar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.